‘We zijn elkaar langzaamaan kwijtgeraakt,’ begint Mare te vertellen. ‘We konden altijd heel goed met elkaar praten en de seks was altijd fijn, maar…’ Even kijkt ze opzij naar haar man, Idris. ‘Maar… op de een of andere manier zijn we dat verloren en nu weet ik niet of we elkaar ooit weer terug zullen vinden.’ Idris zwijgt, hij speelt veelzeggend met de ring om zijn vinger.
‘Veel stellen die lange tijd bij elkaar zijn, komen met eenzelfde verhaal,’ zeg ik tegen beiden. ‘Het leven is grillig, waardoor er soms veel van je gevraagd wordt en er een hoop tussen mensen in kan komen te staan. Zo kunnen geliefden door de jaren heen van elkaar verwijderd raken.’ Beiden knikken. ‘Toch kennen we allemaal koppels, die het voor elkaar krijgen om de connectie goed te houden. Wat doen die stellen dan anders?’
Hierop trekken zowel Mare, als Idris hun wenkbrauwen op. ‘Uhm, stel je die vraag aan mij?’ zegt Idris met een toon alsof hij een onverwachte vraag van een leraar krijgt. Mare legt geruststellend haar hand op zijn knie. ‘Een goede vriendin van mij is al lang met haar vriend en zij hebben nog steeds fijne seks. Zij zegt dat dat komt omdat ze echt tijd met elkaar plannen,’ reageert ze vervolgens.
‘Ah, heel goed. Dat is inderdaad belangrijk,’ zeg ik. ‘Stellen waarbij de seksuele connectie goed blijft, prioriteren intimiteit en seks. Ze vinden het belangrijk en maken er tijd voor, ook als er van alles gaande is en er veel van ze gevraagd wordt.’ Idris ontspant, nu het antwoord op de vraag gegeven is.
‘Maar er is meer! Behalve het prioriteren, praten ze het ook uit als er iets tussen hen in komt te staan. Hierdoor is er vertrouwen en voelen ze dat ze er voor elkaar zijn. En, daarnaast durven de stellen die een goede connectie weten te behouden out-of-the-box te denken en hun relatie en seksleven zo vorm te geven, dat het goed bij hen past.’ Ik blijf even stil, terwijl ik hun reactie afwacht.
‘Oké’, begint Idris, ‘we houden van elkaar, maar we hebben ook veel meegemaakt de afgelopen jaren. Ik denk dat er nog een aantal onderwerpen liggen, waar we nooit echt goed over gesproken hebben.’ Dan kijkt hij naar Mare, die bevestigend reageert. ‘Misschien kan jij ons helpen om die gesprekken te voeren en onze oude pijn op te ruimen?’ Vraagt hij vervolgens aan mij. Dan pakt hij de hand van zijn vrouw. ‘Ik hoop dat we daarna een nieuw begin kunnen maken door te kijken waar onze prioriteiten liggen en hoe we daar vorm aan willen geven. Wat denk jij?’ Mare lacht voorzichtig en duwt dan zacht met haar schouder tegen de zijne.
0 reacties