“Ik vind het gewoon heel belangrijk en ben bang dat als we ons seksleven niet op de rit krijgen, het uiteindelijk ons huwelijk gaat kosten. Ik probeer dat te voorkomen,” zegt Samantha geëmotioneerd. Haar man Henry zit er stilletjes bij. “Wat gebeurt er nu bij jou, als je Samantha zo hoort?” vraag ik hem. Hij trekt zijn schouders op. “Tja…” Hij zucht, pakt zijn mobiel die naast hem op de bank ligt en pielt wat met de knopjes aan de zijkant. “Hier word ik dus zo giftig van,” neemt zijn vrouw het gesprek weer over. “Je reageert gewoon niet. Het doet je blijkbaar niks dat ik verdrietig ben. Betekent onze relatie nog iets voor je?” Henry legt zijn telefoon weer naast zich neer en kijkt naar mij. “Tja…” zegt hij opnieuw, maar net wat zachter.
Maar al te vaak gaat het op deze manier: Hoe bozer de één wordt, des te stiller wordt de ander. De ene partner wil graag contact, maar is zo gefrustreerd dat die alleen maar boos doet. De ander wil ook contact, maar voelt zich zo in het nauw gedreven dat die alleen maar verder terugtrekt. Met toenemende frustratie bij diens partner als gevolg. Zo versterkt de reactie van de één, de reactie van de ander en allebei de partners spelen hierin dus een rol. Alleen wijzen ze meestal de ander als schuldige aan. “Als jij nou eens wat meer van jezelf zou laten zien, zou ik natuurlijk niet zo boos hoeven worden”, zegt Samantha tegen haar man, na mijn uitleg over de dynamiek waar ze samen inzitten. “Maar lieverdje, als jij iets minder boos zou reageren, zou ik misschien wel wat meer durven zeggen,” reageert haar man voorzichtig.
“Luister,” kom ik tussen beiden. “Het is beter om naar je eigen aandeel te kijken, dan te wachten tot de ander iets verandert. Daardoor krijg je ook meer controle. Dus, wat kan je zélf doen om jullie dynamiek te veranderen?” Ik kijk van Samantha naar Henry en weer terug… Allebei denken na. “Beter luisteren en meer delen?” zegt Henry dan. “Precies!’ reageer ik enthousiast. “En jij, Samantha, zou Henry wat meer ruimte kunnen geven en hem met wat meer geduld kunnen benaderen.” De kans is groot dat jullie hierdoor beiden krijgen wat jullie eigenlijk willen: Je gehoord voelen door de ander en meer contact met elkaar.
We spreken af dat ze aan de slag gaan met wat we besproken hebben. Maar bij het verlaten van mijn praktijk hoor ik Samantha nog pinnig zeggen: “Je begrijpt wat dit betekent hè, je moet nu dus wel over seks gaan praten. Je kan je er nu niet meer makkelijk vanaf maken, zoals je altijd doet.” Ik ben benieuwd!
0 reacties