De sessie zit er bijna op en Anna merkt dat ik ons gesprek langzaamaan begin af te ronden. Ze kijkt op haar mobiel om te zien hoe laat het is en begint dan wat nerveus op de bank te schuiven. ‘Hebben we nog heel even? Ik wil namelijk nog iets met je bespreken…’ Ik geef aan dat we nog wel wat tijd hebben. Anna steekt van wal. ‘Nou, weet je, ik vind het een beetje ongemakkelijk… Maar euh… Ik heb soms dat er tijdens de seks, nou ja, hoe zeg je dat nou? Tja, dat er dan ineens, zeg maar, lucht uit mijn vagina komt…’ Ze kijkt vertwijfelt terwijl ze de woorden uitspreekt en het valt me op dat haar oren ineens van kleur zijn verschoten. ‘Aha,’ reageer ik, ‘en wanneer die lucht eruit komt, maakt dat dan het geluid van een scheet?’ ‘JA!’ zegt ze net iets te hard. ‘Uhm, ik bedoel, dat gebeurt wel eens, ja’, voegt ze er vervolgens wat beheerster aan toe.
‘Oké’, zeg ik. ‘In het Engels wordt dat wel “queefing” genoemd.’ ‘Hoe zeg je?’ vraagt Anna. ‘Queefing’, herhaal ik nog eens. ‘Er kan af en toe wat lucht in de vagina komen en die lucht moet er natuurlijk ook weer uit. Dat kan tijdens de seks gebeuren, maar ook op andere momenten, zoals tijdens het sporten bijvoorbeeld. Het is heel normaal’, vertel ik. ‘Oh’, zucht Anna. ‘Maar dat geluid dan? Is dat normaal?’ ‘Ja’, zeg ik. ‘Ook dat is heel normaal. Het is dus geen scheet, maar zo kan het wel klinken. Dat kan natuurlijk een beetje gênant zijn, maar goed, lijven zijn soms gewoon een beetje gênant. Gelukkig stinkt het niet.’ Anna lacht. Dan trekt ze opgelucht haar jas aan en ronden we het gesprek echt af.
Na de sessie met Anna haast ik me richting een lunchtentje waar ik heb afgesproken met een collega. Ik ben te laat. Haar gemberthee is al bijna op en ze zit een boek te lezen. ‘Sorry, sorry, sorry! Mijn gesprek liep uit, ik kreeg een vraag over queefing, je weet hoe het gaat,’ begin ik. ‘Over wat?’, zegt mijn collega terwijl ze haar wenkbrauwen omhoogtrekt. ‘Over queefing, je weet wel…’ Ik vertel haar wat ik een paar minuten daarvoor ook aan Anna heb verteld. ‘Oh,’ zegt ze geïnteresseerd, waarna we allebei een broodje bestellen en het gesprek als vanzelf een andere richting opgaat. Na de lunch wandel ik weer richting mijn praktijk. Ik hoor dat er een berichtje binnenkomt. Het is van mijn collega. ‘Was gezellig!’ schrijft ze. ‘En wat fijn dat ik nu weet wat queefing is. Een beetje gênant, maar ik kende dat helemaal niet. Tot snel!’ Ik lach en wandel rustig verder.
0 reacties